Klasyczna bawarka w nieklasycznym wydaniu

Smaki dzieciństwa. 

Wspomnienie tego, co nierozerwalnie przywodzi na myśl dawną beztroskę. To podróż w czasie do minionych chwil, tych kilku urywek, które trwale zapisały się w pamięci. Jest ich wiele, a każdy pielęgnuje swoje własne, niepowtarzalne wspomnienie. Dla kogoś może być to kawałek chrupiącego chleba z truskawkami, dla innych bułka ze śmietaną i cukrem, miseczka owsianki, grzanki z patelni, babcine powidła. Dla mnie jednym ze smaków dzieciństwa, bezpowrotnie minionych, jest bawarka. Herbata z mlekiem. Napój wymagający - albo się go kochało, albo nienawidziło. W moim przypadku, była to miłość pomieszana ze łzami, miłość trudna i kapryśna, która nie raz objawiała się w sączeniu tej hybrydy przez zaciśnięte zęby, jednocześnie myśląc już o kolejnej porcji. Ot, taki paradoks.

Bawarki nie piłam całe wieki. Jej wspomnienie nachodziło mnie czasem raz i drugi, ale nadszedł czas, kiedy myśl o bawarce okazała się silniejsza niż zazwyczaj i nachodziła mnie dniami i nocami. A kiedy ostatecznie uległam wewnętrznemu pragnieniu napicia się bawarki, to zrealizowałam je w iście królewski sposób. 

Na spokojne, lenie popołudnie. Klasyczna bawarka w wydaniu nieklasycznym. Tradycja i innowacja wespół w jednym kubku.

• zielona herbata
• mleko (roślinne w przypadku opcji wegańskiej)
• przyprawy: pieprz, ziele angielskie, kardamon, goździki, imbir, cynamon, anyż
• opcjonalnie - coś do posłodzenia

Podstawą jest aromatyczna woda - pół litra wody gotować na małym ogniu, przez 5-10 minut razem z przyprawami. Odczekać trzy minuty, zalać dwie łyżeczki zielonej herbaty, zaparzać od 3 do 8 minut, w zależności od dawki energetycznego kopa, jakiego chcemy sobie zafundować (im dłuższe parzenie, tym bardziej relaksujące właściwości zielonej herbaty). Na tym etapie dobrze dodać wybrany słodzik - ja parzyłam herbatę razem z odrobiną suszonej stewii. Po przestudzeniu (lub nie, w zależności od własnych upodobań), dolewamy pożądaną ilość mleka - użyłam świeżego mleka koziego, ze względu na jego delikatnie orzechowy, słodkawy posmak.

I już. Bawarka gotowa. I choć daleko jej do tej surowej, nieco szorstkiej wersji z lat dzieciństwa, to w równym stopniu przywodzi jej dawne wspomnienie. Z tym, że znacznie bardziej wypełnione miłością. Az po same brzegi.